طول عمر یک پنل تصویری درواقع به میزان «روشنایی» آن مربوط است. عمر مفید تلویزیون به‌صورت عمومی، روشی است که به اندازه‌گیری تعداد ساعتی می‌پردازد که میزان روشنایی تلویزیون بعدازآن به نصف کاهش پیدا می‌کند؛ یعنی وقتی نور نمایشگر نصف می‌شود، می‌گویند عمر مفیدش تمام‌شده است. در چنین حالتی هم همچنان تلویزیون قابل‌استفاده است و فقط مثل روزهای اول، نور آن زیاد و کامل نیست.
عمر مفید تلویزیون‌ها؛ 6.5 تا 11.5 سال
اگرچه گفته می‌شود که در دفترچه‌ی مربوط به هر تلویزیون موجود در بازار باید طول عمر آن دستگاه قید شود، این اتفاق تنها در تلویزیون‌های پلاسما رعایت می‌شود. در تلویزیون‌های ال ای دی، ال سی دی و تمام انواع مشابه، شاهد چنین چیزی نیستیم. همانطور که در ابتدا نیز گفتیم، طول عمر مفید یک تلویزیون مدرن تقریبا بین 60000 تا 100000 ساعت است. به نظر می‌رسد که در میان تمام انواع تلویزیون، بیشتر طول عمر متعلق به پلاسماها باشد. آنها به طور متوسط دو برابر بیش از یک LED و LCD دوام می‌آورند؛ البته چند استثنا وجود دارد. این یعنی پلاسماها در این بازه‌ی زمانی بیشتر به 100000 ساعت نزدیک هستند تا 60000 ساعت. لازم به ذکر است که وقتی یک تلویزیون به پایان عمر مفید خود رسید، بدان معنا نیست که دیگر قدیمی و غیر قابل استفاده است. در حقیقت اکثر تلویزیون‌ها پس از گذشت چند سال، حتی پس از پایان عمر مفیدشان، بسیار هم خوب کار می‌کنند. بنابراین دوام تلویزیون بستگی به طول عمر آن ندارد. درواقع اصلا ارتباطی با آن ندارد. طول عمر تنها یک پارامتر برای سنجش یک تلویزیون است و بیشتر تلویزیون‌ها اصلا یک طول عمر رسمی ندارند و این تنها یک حدس است که ما انجام می‌دهیم.